Magnus van Trani
| Magnus van Trani | ||||
|---|---|---|---|---|
| martelaar | ||||
| ||||
| Gestorven | 2e eeuw te bij Fabrateria Vetus | |||
| Naamdag | 19 augustus | |||
| Lijst van christelijke heiligen | ||||
| ||||
Magnus van Trani was in de eerste helft van de derde eeuw bisschop van de Zuid-Italiaanse havenstad Trani. Hij stierf de marteldood en wordt als heilige vereerd. Zijn gedachtenis is op 19 augustus. Zijn relieken zouden begraven zijn in de kathedraal van Anagni en werden in 1901 overgebracht naar de Martinuskerk te Louisville (Kentucky).
Magnus' relieken bevonden zich aanvankelijk in een klooster te Fondi, maar werden later naar Veroli overgebracht. Een legende verhaalt dat ze tijdens een Saraceense inval tegen betaling in goud werden veiliggesteld en overgebracht naar Anagni, waar in de jaren 1072 tot 1104 een kathedraal ter ere van de Maagd Maria werd gebouwd. Sint Magnus was de patroonheilige van de stad. Vanwege de Investituurstrijd verplaatsten de pausen Adrianus IV en Alexander III omstreeks 1150 hun hoofdkwartier naar het pauselijke zomerverblijf in Anagni.
Magnus was tegelijkertijd een der beide patroonheiligen van de Kerk der Friezen te Rome (samen met de aartsengel Michaël) en ook hier meende men in het bezit te zijn van zijn lichaam. Rome werd lange tijd bezet gehouden door keizerlijke troepen, waaronder zich vermoedelijk ook Friezen bevonden. Een tijdlang regeerde hier een tegenpaus. Een 12e-eeuwse gedenksteen in Friezenkerk noemt drie Friese edelen, die de relieken eerder van de Saracenen zouden hebben gered, maar die in werkelijkheid in de 12e eeuw moeten hebben geleefd.
Enkele relieken zijn vermoedelijk naar het Harlingerland (Oost-Friesland) overgebracht, Magnus' arm werd daar in 1153 bewaard in een kostbare schrijn in de kerk van Esens in Oost-Friesland en vormde de inzet van een bloedige oorlog.
In Nederland is hij patroonheilige van:
Magnus van Trani moet niet worden verward met Magnus van Avignon, Magnus van Cuneo en Magnus Erlendsson (bisschop en martelaar), die allen op 19 augustus worden herdacht.
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- M.P. van Buijtenen, De grondslag van de Friese vrijheid, Assen 1953
- Paul N. Noomen, 'St. Magnus van Hollum en Celdui van Esens. Bijdrage tot de chronologie van de Magnustraditie', in: De Vrije Fries 69 (1989), p. 7–32